Muzyka grecka

Μια χαραμάδα απ' το παντζούρι λίγο φως
κι ένα παράθυρο που χρόνια έχει ν' ανοίξει
νιώθω το τέλος και ο πόνος δυνατός
σαν μια σελίδα που δε λέει να γυρίσει

Θέλω να βγω απ' τ' αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια (x2)

Με αναμνήσεις και με όνειρα μπορεί
να 'χω γεμίσει το δωμάτιο που μένω
τη μοναξιά κι αν δεν τη νίκησε κανείς
εγώ είμαι εδώ και να θυμάσαι περιμένω

Θέλω να βγω απ' τ' αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια (x2)

Μου λες να κρατήσω ψηλά το κεφάλι
Μου λες να γελάσω σαν πρώτα και πάλι
Να μην σταματάω στη μέση του δρόμου
Να βγάλω τη μάσκα τη μάσκα του πόνου

Τι θέλεις να κάνω τι θέλεις να κάνω
Πιστεύω σε σένα σε σένα που χάνω
Απ' αύριο σκέψου που θα 'σαι που θα 'μαι
Τι κι άντρας που είμαι φοβάμαι φοβάμαι

Αν πίσω μια άδεια καρδιά θα μου φέρεις
Πως θες να σε ξέρω πως θες να με ξέρεις
Κι οι δυο που σαν ένα η αγάπη μας δένει
Θα μείνουμε τότε δυο ξένοι δυο ξένοι

Τι θέλεις να κάνω τι θέλεις να κάνω
Πιστεύω σε σένα σε σένα που χάνω
Απ' αύριο σκέψου που θα 'σαι που θα 'μαι
Τι κι άντρας που είμαι φοβάμαι φοβάμαι (x2)

Τώρα που φεύγεις από εμένα και σε χάνω
ένα σου λέω, μην αλλάξεις ουρανό
σημάδια άφηνε στα σύννεφα απάνω,
γιατί δεν πρέπει να χαθούμε εμείς οι δυο.

Δώσε μου λιγάκι ουρανό,
πάρε με μαζί στο πέταγμά σου,
μάθε με και εμένα να πετώ,
να μην έχω ανάγκη τα φτερά σου.

Και αν κάτι άλλο την καρδιά σου έχει πάρει,
ένα σου λέω μην αλλάξεις ουρανό
θα 'ρχονται νύχτες που θα ψάχνεις το φεγγάρι,
και το δικό μου τελευταίο σ' αγαπώ.

Δώσε μου λιγάκι ουρανό,
πάρε με μαζί στο πέταγμά σου,
μάθε με και εμένα να πετώ,
να μην έχω ανάγκη τα φτερά σου. (x2)