Muzyka grecka

Είπες λόγια που θα μείνουν,
για πάντα στο μυαλό μου...
πως σου είχα γίνει βάρος,
και σε εκμεταλευόμουν.
Δεν ακούω πια κανέναν,
πάντα ζούσα μοναχός μου,
πόσο ντρέπομαι που ήσουν
η ζωή και ο θανατός μου!

Πουθενά δεν θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δεν θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!

Είπες σε όλους πως ζητούσα,
να σαι βλέπω να υποφέρεις,
μα γνωρίζεις την αλήθεια...
πως την ξέρω και την ξέρεις!
Μου είναι αδιάφορο δεν θέλω,
να αποδείξω το δικό μου,
θα σ'αφήσω σκονισμένη,
στου μυαλού το υπόγειο μου...

Πουθενά δεν θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δεν θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!

Πουθενά δεν θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δεν θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!

Πάλι νομίζω ότι άναψες το φως
πάλι νομίζω ότι χτύπησε η πόρτα
πάλι να σκέφτομαι εσένανε αρχίζω
έφυγες πια ή μήοως έτσι το νομίζω

Πάλι νομίζω ότι ζήλεψες ξανά
πάλι νομίζω πως θυμώνεις δίχως λόγο
πάλι από λάθος μου τις μέρες μου μαυρίζω
έφυγες πια ή μήπως έτσι το νομίζω

Φυσάει πολύ απ' το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βοριάς
και η ζωή πολύ μικρή τι να σου κάνει
που είναι σαν την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς

Φυσάει πολύ απ' το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βοριάς
κι η μοναξιά με πνίγει πάει να με τρελάνει
ματώνει σαν την πρόκα την παλάμη της καρδιάς

Πάλι νομίζω ότι σ' έχω αγκαλιά
πάλι νομίζω πως στα χείλη σε φιλάω
θέλω απόψε να σκεφτώ πως σε κερδίζω
έφυγες πια ή μήπως έτσι το νομίζω

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μυρίζει δυόσμο

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου

Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και 'γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως δε μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και ‘γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα

Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και ‘γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς