Muzyka grecka

Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ
περιστεράκι στον ουρανό
τον ουρανό μες στα δυο σου μάτια κοιτάζω
βλέπω την πούλια και τον Αυγερινό

Η μάνα σου είναι τρελή
και σε κλειδώνει μοναχή
σαν θέλω να‘μπω στην κάμαρή σου
μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί
και κλειδωμένους μας βλέπ‘η νύχτα
μας βλέπουν τ‘άστρα κ‘η χαραυγή

Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ
βαρκούλα στο Σαρωνικό
Σαρωνικέ μου, τα κυματάκια σου δώσ‘μου
δώσ‘μου τ‘αγέρι, δώσ‘μου το πέλαγο

Η μάνα σου είναι τρελή
και σε κλειδώνει μοναχή
σαν θέλω να‘μπω στην κάμαρή σου
μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί
και κλειδωμένους μας βλέπ‘η νύχτα
μας βλέπουν τ‘άστρα κ‘η χαραυγή

Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ
δεντράκι στο Βοτανικό
Πάρε το τραμ μόλις δεις πως πέφτει η νύχτα
πέφτουν οι ώρες, πέφτω, λιποθυμώ

Η μάνα μου είναι τρελή
και με κλειδώνει μοναχή
σαν θέλω να‘μπεις στην κάμαρή μου
σου ρίχνω μεταξωτό σχοινί
και κλειδωμένους μας βλέπ‘η νύχτα
μας βλέπουν τ‘άστρα κ‘η χαραυγή

Κρυφτήκανε στη μουσική να βρούνε τη γενιά τους
Τα ρούχα κόμποι ερωτικοί στα άλυτα κορμιά τους
Απ’ τα σχολεία βγήκανε και μπήκαν στα μπαράκια
Στους τοίχους χτυπηθήκανε τα έφηβα γεράκια
Απόψε ανοίξανε με το Θεό παρτίδες
Τα χέρια τους απλώσανε σα δίκοπες λεπίδες
Και στου ζεϊμπέκικου τον ανοικτό σταυρό τους
Απόψε παίρνουνε κεφάλια στο χορό τους

Κράτα ρε φίλε γερά
κράτα ρε φίλε γερά

Στον πρώτο τους τον έρωτα πήραν φωτιά καήκαν
Έναν Αχέροντα κολύμπησαν και βγήκαν
Στο πρώτο αίμα τους τη μάνα τους τρελάναν
Στην πρώτη αγάπη τους σαν ήρωες πεθάναν
Πονέσανε τα μάτια τους όνειρα να θυμούνται
Φωτιά στα τσιγαράκια τους γιατί τώρα φοβούνται
Ποιου τραγουδιού η μοναξιά μπορεί να σε γλιτώσει
Ποιου κοριτσιού η σκοτεινιά πάλι θα σε σκοτώσει

Κράτα ρε φίλε γερά
κράτα ρε φίλε γερά

Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ
σ’ ένα παράδεισο που μ’ έδιωξε και να ‘μαι
βρίσκομαι χάνομαι απελπίζομαι επιζώ
κι όταν δεν έχω τι να κάνω σε θυμάμαι

Σφίγγω τα δόντια παριστάνω το χαζό
χάνω ευκαιρίες γιατί θέλω να θυμάμαι
έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ
σ’ ένα παράδεισο που μ’ έδιωξε και να ‘μαι

Όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ
το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου
όταν θα έχεις μ’ ένα σύννεφο δεσμό
και μόνο σύμμαχο τον εαυτό σου

Εγώ να ξέρεις θα τραβιέμαι γύρω εδώ
εγώ να ξέρεις θα ‘μαι πάντα ο άνθρωπος σου
όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ
το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου

Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς
είναι νωρίς απ’ το θυμό σου να χωρίσεις
ρίχνεις τα δίχτυα σου αλλού μα απορείς
ποιον απ’ τους δυο μας δεν μπορείς να συγχωρήσεις

Δεν ξέρω πόσο θα σου πάρει να το βρεις
κι έτσι μαθαίνω απ’ τ’ αδέσποτα ειδήσεις
έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς
είναι νωρίς απ’ το θυμό σου να χωρίσεις