Muzyka grecka

Στο τηλέφωνο φοβάμαι να σε πάρω να σου πω
πόσο μόνος νιώθω
στους διαδρόμους του μυαλού μου τώρα σε αναζητώ
με μεγάλο πόθο

Δεν τη βρίσκω την άκρη
πουθενά και πες μου τι να κάνω
έχω γεμίσει ασφυχτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω
και ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό

Πού να γείρω το κορμί μου
όταν γυρνάω απ' τα μπαρ
κι απ' τα ξενύχτια

Πού να βρω ένα φιλαράκι
να μου πει πως μ' αγαπάει στ' αλήθεια
αφού κι εσύ έχεις εξαφανιστεί

Μοιάζει η νύχτα μακριά σου να 'ναι ερεθιστική
σαν την αμαρτία
μα η μορφή σου δραπετεύει από κρυψώνα μυστική
με χτυπά με βία

Δεν τη βρίσκω την άκρη…

Ούτε εσύ έχεις τη λύση να μου δώσεις που γυρεύω
τη λύση που ζητάω
μπλοκαρισμένος από χρόνια στα δικά σου τα γρανάζια
που για μέρες τραγουδάω

Δεν τη βρίσκω την άκρη
πουθενά και πες μου τι να κάνω
έχω γεμίσει ασφυχτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω
και ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό

Να ’χε χρώμα η μοναξιά
στο χαρτί να ζωγραφίσω
να την κάνω θαλασσιά
και αγέρα πελαγίσιο

Να της βάλω και πανιά
για ταξίδι τελευταίο
λιμανάκι στο Αιγαίο
η δική σου αγκαλιά

Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δε φτάνω
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά

Να ’ταν πέτρα η μοναξιά
σκαλοπάτι να τ’ ανέβεις
να χαθείς στη λησμονιά
για να μη σε δω που φεύγεις

Και να γίνεσαι καπνός
σαν τσιγάρο που τελειώνει
τώρα πια θα είσαι μόνη
και θα είμαι μοναχός

Μάτια μπλε καλοκαιρινά
σαν δυο στάλες Αιγαίο
Μάτια μπλε που τα δειλινά
τα θυμάμαι και κλαίω

Ποιος ταξιδεύει στα μάτια σου
Και ποιος ξαγρυπνά στο κορμί σου
Μάτια μπλε στα μεγάλα ταξίδια σου
Θα ‘μαι εδώ θα ‘μαι πάντα μαζί σου

Μάτια μπλε φθινοπωρινά
τυλιγμένα σε πάχνη
Μάτια μπλε που παντοτινά
η καρδιά θα σας ψάχνει