Muzyka grecka

Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;
Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;

Μην απορείς που σου μιλάω στον πληθυντικό
έτσι έχω μάθει εγώ σε ξένους να μιλάω.
Μη μου μιλάς για μια αγάπη απ' το παρελθόν
γιατί ζηλεύεις που τώρα άλλον αγαπάω.

Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;
Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;

Τι θέλεις από μένανε
εγώ είμαι πια μια ξένη,
τράβα στη γυναίκα σου
που σε περιμένει. (x2)

Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;
Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;

Μην απορείς που σου μιλάω τόσο τυπικά
μη μου το παίζεις τάχα τόσο πληγωμένος.
Εσύ για χρόνια που δεν ρώτησες
αν πέθανα ή αν ζω
τώρα μου έρχεσαι ξανά μετανιωμένος.

Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;
Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;

Τι θέλεις από μένανε
εγώ είμαι πια μια ξένη,
τράβα στη γυναίκα σου
που σε περιμένει. (x2)

Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;
Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;

Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά
έτσι να 'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά
να κοιμάμαι

Να 'ν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γειρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω

Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά
έτσι να 'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά
να κοιμάμαι

Να 'ν' η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά
έτσι να 'ναι
και τα βράχια κατάπληκτα και τ' αστέρια μακριά
να κοιτάνε

Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές
δίχως χάρη
κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μες σε νύχτες βουβές
το φεγγάρι

Έτσι να 'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό
έτσι να 'μαι
σ' αμμουδιά πεθαμένη και κούφιο νερό
να κοιμάμαι

Έχει ο καιρός τις μαύρες του
κι εγώ που βρίσκομαι δεν ξέρω
σε παραλίες που χωράνε τους ορίζοντες
ή σε απλές κουβέντες που τρελαίνουν

Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν
λίγο έξω απ' το σταθμό
θα θυμάμαι που μου είπες
Γεια σου μάγκα σ' αγαπώ

Όσο κι αν θέλω μα κρύβομαι
είναι σκληρό για μένα να τ' αντέξω
πόσο μου λείπει αυτό που το χρειάζομαι
να παίρνω να σκορπάω και να σωπαίνω

Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν
λίγο έξω απ' το σταθμό
θα θυμάμαι που μου είπες
Γεια σου μάγκα σ' αγαπώ